WAT (?!)

SUKHOTHAI/PHITSANULOK, 15 DEC. Een 'Wat' (spreek uit: wat. Inderdaad, niet verrassend...) is een tempel, vaak een hele grote, want aan kleintjes doen ze hier niet. Je kent misschien Angkor Wat in Cambodja, het grootste religieuze gebouw ter wereld. Ik zeg dit wel, maar weet het eigenlijk (nog) niet.

Deze kennis komt uit de Lonely Planet. Toch even uitleggen: de LP of Lo-P is voor reizigers wat de koran is voor moslims en de bijbel voor katholieken. Alles wat zich backpacker (bah, vreselijk woord!) noemt, sjouwt dat vaak vuistdikke ding mee in de toch al overvolle rugzak.

De Lonely Planet belooft je de meest prachtige plekjes van deze wereld. Nog nauwelijks ontdekte stranden, hippe kroegen, alternatieve maar sfeervolle hotelletjes en onuitspreekbare dorpjes in bergketens waar 's nachts de sterrenhemel op z'n allermooist is. Maar als je er eenmaal bent (de Lo-P vertelt je hoe je er moet komen, dus wij weten hoe we in februari bij Angkor Wat moeten komen), dan ben je uiteraard nooit alleen. Iedereen volgt immers het spoor dat duizenden al hebben gevolgd en nog eens duizenden reizigers zullen gaan volgen.

Maar goed. de Lonely Planet is een handig boek. Niet vies van een woordgrapje hier en daar. In het hoofdstukje 'what's a wat' leggen ze uit wat wij waar vandaag, hier in het historical park van de stad Sukhothai, kunnen zien.

Heerlijke inkopper natuurlijk. Van het niveau "He, WAT zeg je?" en "In Laos, Cambodja en Thailand liggen een stuk of WAT van deze tempels" of "Ik raak ietWAT gedesorienteerd in deze wat" alsook "Goh, veel tempels, had ook wel WAT minder gemogen".

Dat werk dus. Op de fiets onder de loden zon vuren we het ene woordgrapje na het andere op elkaar af. Bizar eigenlijk. Op een modern vormgegeven oude omafiets door een stuk landgoed dat ooit, een jaar of 800 geleden, de eerste hoofdstad van het koninkrijk Thailand was en nu in een straal van vijf kilometer nog 91 min of meer goed geconserveerde wat's herbergt. UNESCO-materiaal bovendien.

En het mooie is: de eetkraampjes zijn nooit ver weg. Na ruim drie uur gaan we terug zoals we zijn gekomen. Met de lokale bus, uiteraard inclusief tv, die - gelukkig - niet aan staat (op weg van Bangkok naar Phitsanulok, woensdag, stond de volumeknop op 10 en werden we achtereenvolgens getrakteerd op karaoke, een travestietenshow en een film met vechtjas Jet Li).

Phitsanulok (350 kilometer ten noorden van Bangkok, vandaaruit is het twee uur met de bus naar Sukhothai) is leuker dan Sukhothai dat behalve het historical park weinig te bieden heeft, zegt de Lo-P. Dat klopt. Bovendien, met het aantal Westerse toeristen valt het reuze mee. Morgen (vrijdag) met de trein naar Chiang Mai in het bergachtige Noorden. Aantal Wat's daar: meer dan 300. (BE/LO)